Młoty matrycowe:

Młoty matrycowe charakteryzują się tym, że wszystkie ich elementy składowe tworzą z szabotą jedną całość. Konstrukcja ich jest zwarta i mocna oraz zapewnia bijakowi dobre prowadzenie.

Budowa:

autor rysunku: Mariusz Dembiński – DEMAR Pracownia Projektowa

1 – głowica młota,
2 – bijak,
3 – kowadło młota (szabota),
4 – wibroizolatory sprężynowo-lepkościowe,
5 – cokół skrzyni osłaniającej,
6 – ściany zewnętrzne żelbetowej skrzyni,
7 – stalowa konstrukcja pomostu roboczego pokryta płytami

Stojaki są połączone elastycznie z szabotą i mechanizmem napędowym za pomocą śrub ze sprężynami. Dzięki temu zmniejsza się w stojakach naprężenia występujące w czasie kucia.

Natomiast w płaszczyźnie poziomej stojaki są sztywno połączone z szabotą za pomocą klinów. Prowadnice bijaka są nastawialne, dzięki czemu uzyskać można dokładne osiowe prowadzenie bijaka. Rozróżniamy następujące typy młotów matrycowych:

  • parowo – powietrzne jednostronnego działania,
  • parowo- powietrzne dwustronnego działania,
  • parowo-powietrzne przeciwbieżne,
  • wysokoenergetyczne,
  • z indywidualnym napędem.

Prasy cierno – śrubowe:

Prasy cierno-śrubowe charakteryzują się tym, że energia kinetyczna nagromadzona w kole zamachowym przenosi się za pośrednictwem wrzeciona, suwaka i narzędzia na materiał podlegający odkształceniu.

Prędkość bijaka w momencie zetknięcia się z materiałem jest największa, podobnie jak w młotach. Koło zamachowe może być uruchomione za pomocą mechanizmu ciernego, hydraulicznego lub bezpośrednio od silnika elektrycznego.

Prasy śrubowe są używane do kucia na gorąco, gięcia, prasowania i prostowania. Można na nich wykonywać odkuwki typu śrub, nitów, zaworów samochodowych i odkuwki o niewielkich występach i niewysokich żebrach.

Istnieje wiele odmian pras śrubowych, w których wrzeciono wykonuje tylko ruch obrotowy i postępowy, a nakrętka jest ruchoma lub nieruchoma. Większość dotychczas stosowanych pras jest wyposażona w napęd cierny; w ostatnich latach napęd ten jako mało wydajny zaczyna być zastępowany napędem hydraulicznym lub elektrycznym.

Prasy kuźnicze korbowe typu Maxi:

Maszyny używane do dokładnego kucia odkuwek produkowanych w dużych seriach.

Podstawowym warunkiem stawianym prasom Maxi jest, aby sztywność ich była jak największa, tzn. żeby miały jak najmniejszą sprężystość, ponieważ od tego zależy dokładność wykonania odkuwek.
Sprężynowanie prasy powodują: w 1/3 – korpus, a w 2/3 – wał korbowy, łożyska, korbowód i suwak. Problem zmniejszania sprężystości został w znacznej mierze rozwiązany w nowej konstrukcji dzięki zastosowaniu napędu klinowego.

Prasy korbowe, w porównaniu z młotami parowo-powietrznymi, mają następujące zalety:

  • dają większą dokładność kucia, ze względu na dobre prowadzenie suwaka i sztywność korpusu,
  • pracują spokojnie, nie powodując powstawania rytmicznych drgań; nie wymagają budowy kosztownych fundamentów,
  • eliminują wpływ człowieka na jakość wyrobu,
  • dają możność ścisłego ustalenia zgniotu, a tym samym wielkości ziarna,
  • ułatwiają mechanizację i automatyzację procesów kucia, dzięki czemu istnieje możliwość wykorzystania każdego suwu roboczego,
  • dają niższy koszt ruchu w porównaniu z odpowiedniej wielkości młotem parowo powietrznym przy ręcznej obsłudze maszyny,
  • przy zmechanizowanej pracy koszt ruchu jeszcze znacznie się obniża.
Prasy nie są jednak maszynami tak uniwersalnymi jak młoty i można na nich wykonywać jedynie pewne typy odkuwek. Na prasach Maxi odkuwki powinny być wykonywane w kilku przejściach.

Jeżeli odkuwka ma kształty wydłużone, to wstępne odkuwki muszą być wykonane poza prasą jako okresowo walcowane albo ukształtowane na walcarkach kuźniczych.

Proces kucia na prasach korbowych może być zmechanizowany z użyciem odpowiednich przyrządów. Działanie ich polega na przenoszeniu materiału lub przedkuwek z wykroju do wykroju. Dzięki temu każdy suw roboczy może być wykorzystany. Wydajność tak zmechanizowanej prasy jest rzędu milionów sztuk rocznie. Dlatego mechanizacja procesu kucia jest opłacalna przy dużej produkcji.

Prasy kolanowe:

Prasy kolankowe służą do wykonywania tych operacji na zimno i gorąco, które wymagają dużych nacisków na niewielkim odcinku drogi suwaka, a więc do płytkiego kucia, wyciskania, dotłaczania i prostowania.

W kuźniach stosuje sieje do dotłaczania odkuwek na zimno i gorąco. Duże zastosowanie znajdują w przemyśle zbrojeniowym do wyrobu amunicji oraz w mennicach do wybijania monet. Prasy odznaczają się sztywnym korpusem, dużym naciskiem w pobliżu dolnego martwego położenia oraz stosunkowo długim czasem stykania się narzędzia z tłoczonym przedmiotem, co daje w efekcie produkt o wysokiej klasie dokładności. Kuźniarki pod względem konstrukcyjnym należą do grupy pras mechanicznych o układzie korbowym i o dwóch suwakach poruszających się względem siebie pod kątem prostym.

Kuźniarki:

Kuźniarki buduje się z pionowym i poziomym podziałem matryc.

Ostatnio coraz szersze zastosowanie znajdują kuźniarki z poziomym podziałem matryc. Obecnie budowane są dwa typy kuźniarek tego rodzaju, w których górna część matrycy porusza się pionowo po linii prostej oraz po łuku.

Walcarki kuźnicze:

Walcarki kuźnicze są maszynami, które budową i sposobem pracy przypominają lekkie walcarki hutnicze dwuwalcowe.

Pod względem konstrukcyjnym dzieli się je na: wysięgowe, ramowe, ramowo-wysięgowe oraz wieloklatkowe automaty walcownicze. Odmiennym typem są walcarki kopiujące i śrubowe. Walcarki kuźnicze są wyposażone w specjalne stoły z prowadnicami i zderzakami, które służą do właściwego ułożenia materiału podczas walcowania. W produkcji wielkoseryjnej i masowej stosuje się wieloklatkowe automaty walcownicze.

O autorze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *