Próba ściskania stali

Do statycznej próby ściskania używa się próbek w kształcie walca: Jej celem jest wyznaczenie: modułu sprężystości podłużnej przy ściskaniu, umownej granicy sprężystości, umownej granicy plastyczności. Średnica zewnętrzna próbki do zależy od wymiarów i kształtu materiału, z którego pobrano odcinki prób a także od maksymalnej siły ściskającej maszyny wytrzymałościowej. Polska Norma PN–57/H–04320 zaleca stosowanie próbek o […]

Czytaj dalej

Twardość stali nierdzewnej

Pomiar twardości Brinella: Metodę ta przeprowadza się przy użyciu twardościomierza Brinella. Pomiar twardości sposobem Brinella polega na wciskaniu kulki stalowej hartowanej lub z węglików spiekanych o średnicy D w plaska, dostatecznie gładka powierzchnie przedmiotu pod obciążeniem F, prostopadłym do tej powierzchni oraz na zmierzeniu, po odciążeniu kulki, średnicy d pozostałego na powierzchni badanego przedmiotu trwałego […]

Czytaj dalej

Próba udarności stali

Metoda Charpy`ego: Doświadczenie wykazuje, że metale przy zwiększonej szybkości odkształcenia wykazują oprócz tego ogólna tendencje do podwyższonej granicy plastyczności i wytrzymałości. Ogólnie, niska temperatura wpływa na przejście materiału w stan kruchości. W podwyższonych temperaturach istnieją pewne charakterystyczne przedziały temperatur, w których przejawia się skłonność metalu do kruchości, co praktycznie wykrywa się za pomocą udarowego zginania […]

Czytaj dalej

Wpływ warunków eksploatacji na pękanie kruche

Zmęczenie materiału: Pod wpływem naprężeń zmiennych w materiale występują zmiany strukturalne, a w określonych warunkach naprężeniowych również pęknięcia zmęczeniowe. Jeżeli konstrukcja pracuje w temperaturze powyżej temperatury przejścia w stan kruchy, to pęknięcie zmęczeniowe nie jest zbyt groźne. W danym przypadku mechanika pękania pozwala obliczyć czas pracy elementu pękniętego do wystąpienia awarii. Jeżeli jednak pęknięcia zmęczeniowe […]

Czytaj dalej

Wpływ procesu wytwarzania konstrukcji na pękanie kruche

Można więc stopień stabilności własności stali, pod wpływem procesów wytwarzania, nazwać stopniem wrażliwości danej stali na te procesy. Konstruktor i technolog powinni dbać o to, aby rozwiązanie konstrukcyjne i proces technologiczny nie wymagały stosowania takich zabiegów, które dla danego gatunku stali są szkodliwe. Należy pamiętać, że nie prawidłowy proces technologiczny konstrukcji może obniżyć własności najlepszego […]

Czytaj dalej

Wpływ metalurgicznego stanu materiału na pękanie kruche

Wpływ stopnia odtlenienia i odgazowania: Stopień odtlenienia i odgazowania stali należy do głównych czynników metalurgicznych, mogących zmienić wrażliwość materiału na kruche pękanie. Z punktu widzenia stopnia odtlenienia i odgazowania stali rozróżniamy następujące jej rodzaje: stale nieuspokojone, stale półuspokojone, stale uspokojone za pomocą Si i Mn, stale drobnoziarniste, uspokojone za pomocą Si, Mn i Al. Największą […]

Czytaj dalej

Wpływ warunków pracy materiału w konstrukcji na kruche pękanie

Temperatura przejścia w stan kruchy: Temperatura kruchości dla materiałów wrażliwych na działanie obniżonych temperatur należy do podstawowych kryteriów oceny odporności materiału na kruche pękanie. Temperatura kruchości zależy jednak od wielu czynników. Pomiar temperatury kruchości w wielu przypadkach może być bardzo prosty, ale praktyczna użyteczność pomiaru może być niewielka. Cechą charakterystyczną temperatury kruchości jest jej statystyczny […]

Czytaj dalej

Czynniki wpływające na kruche pękanie

Kruche pękanie charakteryzuje się tym, że pęknięcie rozwija się w materiale bez odkształceń plastycznych, względnie przy bardzo małych, trudno dostrzegalnych odkształceniach plastycznych. W przypadku gdy materiał jest wystarczająco plastyczny, w określonych warunkach pracy konstrukcji, kruche pękanie jest w ogóle niemożliwe.

Czytaj dalej

Pękanie kruche

Pękanie kruche wymaga znacznie mniej energii niż pękanie ciągliwe. Żelazo pęka łupliwie po płaszczyznach {100}. Zdolność materiału do odkształcania plastycznego w sąsiedztwie wierzchołka pęknięcia zapobiega rozprzestrzenianiu się pęknięcia. Każdy mechanizm umocnienia zwiększający granicę plastyczności ogranicza jednocześnie zdolność do odkształcenia plastycznego, a przez to zdolność do stępiania wierzchołka pęknięcia. W stopach o strukturze krystalicznej RPC, np. […]

Czytaj dalej

Pękanie ciągliwe

Niezgodność odkształceń między twardymi cząstkami i osnową powoduje generowanie podczas odkształcania dyslokacji niezbędnych geometrycznie w osnowie. Jeżeli w ciągliwej osnowie znajdują się kruche cząstki innej fazy, to takie cząstki nie są w stanie zaakomodować dużych odkształceń plastycznych osnowy, dlatego już przy niezbyt dużych odkształceniach plastycznych osnowy naprężenie pochodzące od dyslokacji geometrycznie niezbędnych oraz od sił […]

Czytaj dalej