Właściwości materiałów konstrukcyjnych dzieli się na następujące grupy:

  • fizyczne i chemiczne,
  • mechaniczne,
  • eksploatacyjne,
  • technologiczne.

 

Właściwości mechaniczne – są to cechy, które decydują o odporności metali i stopów na działanie rożnego rodzaju obciążeń.

Właściwości technologiczne – charakteryzują przydatność materiału do procesów technologicznych (takich jak odlewania, tłoczenia, spawania, obróbki skrawaniem i innych).

Właściwości eksploatacyjne – to cechy materiału określające jego trwałość w warunkach użytkowania.

Zachowanie się materiałów pod wpływem obciążenia zewnętrznego można określić na podstawie ich właściwości mechanicznych, do których należy:

  • wytrzymałość,
  • twardość,
  • udarność,
  • ciągliwość,
  • sprężystość i inne.

Pod działaniem danego obciążenia materiał ulega odkształceniu. Jeżeli po ustaniu tego obciążenia materiał wraca do jego pierwotnego kształtu i wymiarów mamy do czynienia z odkształceniem sprężystym. Po przekroczeniu pewnego granicznego obciążenia występują w materiale odkształcenia trwale, nie znikające po ustąpieniu działania obciążenia – te zdolność do utrzymania odkształceń nazywa się plastycznością. Materiały plastyczne są ciągliwe, w przeciwieństwie do materiałów nie mających własności plastycznych, które nazywa się kruchymi. Najważniejszą właściwością materiałów, decydującą o ich praktycznym zastosowaniu jest ich wytrzymałość, przez która rozumiemy zdolność materiałów do przenoszenia obciążeń do pewnych granicznych wartości, po przekroczeniu których materiał ulega zniszczeniu. Te graniczna wartość nazywamy wytrzymałością. Naprężenia, które mogą wystąpić w materiale bez obawy naruszenia warunku wytrzymałości, nazywa się nieprężeniami dopuszczalnymi. Wartość naprężeń dopuszczalnych ustala się głównie w zależności od własności materiałów, inne kryteria przyjmując dla materiałów plastycznych i kruchych.

Obciążenia dynamiczne – nazywamy obciążenia, których wartość i kierunek zmieniają się w stosunkowo krótkim czasie. Zmiany te zachodzą na skutek rozruchu, hamowania lub tez od obciążeń silami okresowo zmiennymi.

Obciążenia dynamiczne dzielimy w zależności od przyspieszeń na:

  • stałe ,
  • zmienne.

Przy zmiennych przyspieszeniach przez długi okres czasu zniszczenie konstrukcji może nastąpić na skutek zmęczenia.

Obciążenia statyczne – obciążenia, których wielkości i kierunek nie ulegają zmianie z upływem czasu, a wzrost ich odbywa się powoli i łagodnie.

O autorze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *