Głównym celem odpuszczania jest poprawa ciągliwości materiału i zmniejszenie naprężeń, chociaż następuje to kosztem obniżenia jego twardości. Obróbka ta polega na nagrzaniu uprzednio zahartowanego elementu, zazwyczaj do temperatury 550 °C. Czas obróbki na ogół nie przekracza 2 godziny. Niekiedy stosuje się trzykrotne odpuszczanie po 1 godzinie.
Rodzaje odpuszczania:
- niskie (100 – 250°C)
- średnie (250 – 450°C)
- wysokie (450 – 600 °C)
Odpuszczanie niskie:
Odpuszczaniu niskiemu poddaje się zwykle narzędzia, wyroby nawęglane i hartowane powierzchniowo oraz łożyska, średniemu – resory i sprężyny, a wysokiemu – stale konstrukcyjne do pracy na gorąco. W tym przypadku odpuszczanie prowadzi do rozkładu austenitu szczątkowego.
Odpuszczanie średnie:
Jest stosowane w celu nadania obrabianym elementom wysokiej granicy sprężystości przy równoczesnym polepszeniu ich własności plastycznych. Takie własności powinny mieć sprężyny i resory.
Odpuszczanie wysokie:
Przy wysokim odpuszczaniu własności wytrzymałościowe (Rm, Re, HB) wyraźnie maleją, a plastyczne rosną. Wysokie odpuszczanie jest zalecane dla elementów maszyn wykonanych ze stali konstrukcyjnych, węglowych i stopowych oraz narzędzi do pracy na gorąco.
Czynniki wpływające na hartowność